Chris: ‘Een paar jaar geleden ben ik verhuisd, en toen zag ik hoeveel papierwerk ik allemaal had meegesleept uit mijn vorige huis. Door ziekte kon ik niet zoveel, dus zocht ik hulp voor de overgang van papieren naar digitale administratie.’ Lodewijk is vrijwilliger bij de thuisadministratie van Humanitas en kwam het afgelopen jaar eens in de veertien dagen bij Chris thuis.
‘Ik was reuzeblij met de hulp van Lodewijk. Hij drukte me met mijn neus op de feiten. Ik heb moeite met papieren wegdoen, maar dat moest ik loslaten. Lodewijk keek in mijn mappen en zei vastberaden: dit kan weg en dat kan weg.’


‘Het leuke aan dit vrijwilligerswerk’, vindt Lodewijk, ‘is dat het niet alleen over de administratie gaat maar ook over het menselijke verhaal erachter. We hadden het over hele persoonlijke dingen. Wat er bijvoorbeeld gaat gebeuren als Chris zou overlijden. Dat Chris die kwetsbaarheid durft te tonen en mij daarin meeneemt en vertrouwt, dat vind ik heel waardevol.
‘Ik had dit niet in mijn eentje gekund’


‘Ik ben alleenstaand zonder kinderen dus dan moet je je uitvaart zelf regelen. Lodewijk heeft me daarin begeleid. Hij zei tegen mij: Ik wil dat het leven dat je nog voor je hebt zo aangenaam mogelijk is. Dat je met plezier naar buiten kunt kijken. Er is echt een last van mijn schouders gevallen nu het testament klaar is. Dat had ik niet in mijn eentje gekund.’
Lodewijk: ‘In zo’n proces een rol kunnen spelen, daar word ik heel gelukkig van. En ik leer steeds weer van stilstaan bij wat de ander beweegt. Het is een gelijkwaardige relatie.’