Raf en Elliot doen alles wat vrienden met elkaar doen: naar de film, uit eten, wandelen door het Vondelpark of hardlopen in het Rembrandtpark. Raf: ‘Is het lekker weer, dan gaan we naar buiten. Regent het, dan gaat we bijvoorbeeld naar de film. We bekijken het per keer. Afgelopen zaterdag was het prima weer, dus gingen we naar het STRAAT Museum in Noord.’
Raf werd vrijwilliger via Stichting Prisma. ‘Ik vind het belangrijk om, naast mijn fulltime baan, iets bij te dragen op een maatschappelijke manier. Als maatje help ik nu iemand met een licht verstandelijke beperking en daar haal ik zelf ook veel voldoening en vreugde uit. Ik heb plezier als ik zie dat Elliot plezier heeft. Dat is wat voor mij het vrijwilligerswerk het allerleukste maakt om te doen.’
‘Voor Elliot is het soms lastig om vrienden te maken. Hij trekt veel op met zijn moeder en vader. Maar het is ook leuk als hij dingen kan doen die een 18-jarige met zijn vrienden doet. Ons contact betekent voor hem wat meer sociale interactie buiten zijn familie om.’
‘Onze ontmoetingen liggen buiten mijn eigen vriendschappelijke bubbel’
‘Raf is heel vriendelijk,’ vertelt Elliot. ‘Ik heb hem nog nooit in een slechte bui gezien. Hij is een fijne gesprekspartner. Eigenlijk is hij de makkelijkste persoon om mee te praten voor mij. Onze band wordt steeds hechter.’
‘Ik vind het heel tof om met Raf af te spreken. Het is een fijne afwisseling voor mij. We zien elkaar vaak ’s avonds of in het weekend en doen dan vette dingen en houden allebei van actie. Wat ik ook top vond, was toen we uit eten gingen bij Cannibale Royale. We hebben echt een mooie avond gehad, met lekker eten en gezellige gesprekken.’
Raf: ‘Het leuke van dit vrijwilligerswerk is dat mijn ontmoetingen met Elliot buiten mijn eigen vriendschappelijke bubbel liggen. Ik heb andere gesprekken dan anders. Dat is heel verfrissend en inspirerend!’
